Vorige week vrijdag kwam net voordat ik de nieuwsbrief wou versturen de nieuwe Poezenkrant binnen. Ik dacht hem gauw even te beschrijven zodat hij nog mee kon met de nieuwe lijst en bladerde hem daartoe door op zoek naar wat vermeldenswaardige artikelen en ineens stond ik oog in oog met mijn vijftien jaar jongere zelf! ‘Antiquaar krijgt te veel post’ luidt de titel van een stukje waarin wordt verwezen naar een stukje van mijn hand in de Boekenpost, met een grote foto van mij in felrode broek, waarin ik erover klaag dat PostNL zo idioot veel e-mailberichten stuurt rond de bezorging van poststukken. De aanleiding was toevallig een zending van de Poezenkrant, vandaar dat ik nu in de Poezenkrant vereeuwigd ben. Dat ik hier weer naar verwezen heb in de nieuwsbrief heeft er toe geleid dat de Poezenkrant alweer uitverkocht is geraakt. Ik bestel nieuwe voorraad.